مراسم کبوترکُشان

هر عصر، از سیاره ی غربتم

چشم می دوزم به خاک پاکت!

آنجا که غروب هایش

با مراسم کبوترکُشانی رنگ می گیرد

که چشم مردمانش سالهاست

آلوده است به ندیدن آسمان و

انکار پروانه ها!

به قلم یوتاب

حباب

چقدر سخت بود

عادت کردن به انفجارهای سبک

و پروازهای دروغینِ حباب صفتان!

آنانکه،

آتش نگاهشان به فوتی بند است و

جاودانگی شان "آنی" ...

به قلم:  یوتاب

همای سعادت

همای سعادت خوب می دانست

در دل بویناک ترین نگاه ها هم،

ردّی کمرنگ از

تنفس پاک یک لبخند

هنوز باقی ست!

باید گشت... و با دقت دید

دست های پاک با تبسم سبزترین باورها

خواهند رویید...

به قلم: یوتاب